Η Μαρία Τόρες, μια υγιής, υγιής γυναίκα 43 ετών, διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου 2. Ήταν εντελώς ξαφνικό. Ήταν μια κοπέλα που έπαιρνε στα σοβαρά την υγεία και τη φυσική της κατάσταση με τακτική άσκηση, υγιεινή διατροφή και έλεγχο του βάρους της. Απλά δεν μπορούσε να το πιστέψει. Αρνούμενη να δεχτεί τους λογαριασμούς, ζήτησε από τον γιατρό της να την επανεξετάσει. Παρ' όλα αυτά, τα αποτελέσματα ήταν ακριβώς τα ίδια.
Τι συμβαίνει;
Η ζωή της μπορούσε τώρα να υποστεί δραματική μεταμόρφωση και κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει πλήρως γιατί συνέβαινε αυτό. Κανείς δεν εξεπλάγη από την άρνηση της Μαρίας να δεχτεί τη διάγνωση. Απλώς δεν ταίριαζε με το προφίλ ενός τυπικού ασθενούς με διαβήτη τύπου 2. Η πιθανή αιτία γι' αυτό θα μπορούσε να είναι ένα ανεξερεύνητο γενετικό στοιχείο που έκανε τη Μαρία ευάλωτη στην ασθένεια. Προκειμένου να αντιμετωπίσει τον διαβήτη, έπρεπε να αλλάξει τον τρέχοντα τρόπο ζωής της.
Ενώ το πάγκρεάς της παρήγαγε ινσουλίνη, η οποία δίνει εντολή στα κύτταρα να προσλάβουν γλυκόζη στο αίμα, τα κύτταρά της είχαν αναπτύξει αντίσταση στην ινσουλίνη και, επομένως, δεν συνεργάζονταν πραγματικά στο σύστημα των πραγμάτων. Κατά συνέπεια, με τη συσσώρευση σακχάρου στο αίμα της, η Μαρία αντιμετώπιζε μια σειρά από κινδύνους για την υγεία της, όπως καρδιακές παθήσεις, βλάβες στα νεύρα και δυσκολίες στα μάτια. Η κατάσταση είχε φτάσει στο σημείο να κάνει τακτικές ενέσεις ινσουλίνης πέντε φορές την ημέρα, ώστε να απορροφάται το σάκχαρο, και να παρακολουθεί τακτικά τα επίπεδα γλυκόζης της.
Καλό είναι να γνωρίζετε
Ακολουθεί αυτόν τον πειθαρχημένο τρόπο ζωής εδώ και 20 χρόνια. Αλλά η ινσουλίνη δεν είναι η θεραπεία. Βοηθά στον έλεγχο της κατάστασης και αντιμετωπίζει τεράστιες παρενέργειες, όπως εναλλαγές της διάθεσης και σοβαρές επιπλοκές όταν τα επίπεδα σακχάρου της ανεβαίνουν και πέφτουν. Μια ενθαρρυντική στρατηγική για την καταπολέμηση του διαβήτη με τη μεταμόσχευση β-κυττάρων που επιτρέπει στο αίμα να αισθάνεται τα επίπεδα σακχάρου και να δημιουργεί ινσουλίνη μειώνοντάς τα έτσι εγκαίρως.
Όσοι πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 θα μπορούσαν να κερδίσουν, καθώς τα νέα βήτα κύτταρα θα έχουν την ικανότητα να αντικαταστήσουν τα κύτταρα που είχαν χαθεί λόγω της νόσου. Για τα άτομα που χρησιμοποιούν την πάθηση τύπου 2, όπως η Μαρία, η μεταμόσχευση β-κυττάρων μπορεί ενδεχομένως να ενισχύσει την ικανότητα του οργανισμού να δημιουργεί ινσουλίνη και κατά συνέπεια να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης και να μειώσει την απαίτηση για ενέσεις. Μια εταιρεία με έδρα το Σαν Ντιέγκο έλαβε σημαντικά κονδύλια από το CIRM για να επικεντρωθεί σε αυτή την πρόγνωση. Εργάζονται προς την κατεύθυνση της δημιουργίας καινοτόμων μεθοδολογιών για τη μετατροπή ανθρώπινων εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων σε κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη.
Βλαστικά κύτταρα
Με τη μοναδική ικανότητα των βλαστικών κυττάρων να μετασχηματίζονται σε οποιοδήποτε σχήμα ή ιστό, η ομάδα μελέτης επεδίωκε να αναπαράγει τους ακριβείς δείκτες που θα μπορούσαν να μετατρέψουν ένα βλαστικό κύτταρο σε β-κύτταρο, σε αντίθεση με ένα νευρώνα ή μυϊκό κύτταρο. Η επιτυχία ήρθε και η ομάδα μελέτης κατάφερε να καταλήξει σε προγονικά κύτταρα, μόλις ένα βήμα πριν από την παραγωγή ώριμων β-κυττάρων. Σε αυτά τα προγονικά κύτταρα δόθηκε επαρκής περίοδος κύησης, ώστε να μπορέσουν να αναπτυχθούν μέσα στο σώμα.
Υπό κλινικές συνθήκες με τη χρήση πλασμάτων, τα πιο σκληρά προγονικά κύτταρα υπέστησαν τη διαδικασία μεταμόσχευσης και, όταν ενηλικιώθηκαν, άρχισαν να παράγουν ινσουλίνη. Μαζί με αυτό, οι ερευνητές ξεκίνησαν με την προσθήκη των προγονικών κυττάρων σε μια πορώδη κάψουλα πριν από την έναρξη της μεταμόσχευσης κάτω από το δέρμα. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, μπόρεσαν να κρατήσουν τα κύτταρα έξω και έτσι να παρακάμψουν πιθανή επίθεση και καταγγελία από το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου. Μια εγκεκριμένη από τον FDA κλινική δοκιμή για τον διαβήτη τύπου 1 βρίσκεται σε εξέλιξη. Με συνεχή πρόοδο, στόχος τους είναι να βοηθήσουν τελικά και άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2. Για τη Μαρία, πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη, όχι μόνο για την ίδια αλλά και για τους αγαπημένους της.
