Jicht is de meest voorkomende vorm van inflammatoire artritis. Het kan optreden wanneer er te veel urinezuur in het bloed zit. Urinezuur wordt geproduceerd door de afbraak van purines, die voorkomen in ons voedsel.
De nieren helpen het bloed te filteren om urinezuur uit ons lichaam te verwijderen via de urine. Wanneer de nieren niet in staat zijn het bloed te filteren of de hoeveelheid urinezuur even snel te verwerken als het wordt aangemaakt, kan dit leiden tot hoge urinezuurgehaltes in het bloed.
Genetica speelt een belangrijke rol bij wie het risico loopt jicht te ontwikkelen. Bij sommige mensen breekt het lichaam purines af tot urinezuur en kan het overtollig urinezuur gemakkelijker afvoeren dan bij anderen. Zelfs als twee mensen precies dezelfde voeding en eetgewoonten hebben, kan een van hen een hoger urinezuurgehalte in het bloed hebben en een groter risico lopen op jicht.
Na maanden of jaren van hoge urinezuurspiegels in het bloed (meestal meer dan 400 µmol/l) kan urinezuur uit de bloedbaan bewegen en urinezuurkristallen vormen in de gewrichten en zachte weefsels.
Urinezuurkristallen in zacht weefsel bevinden zich meestal onder de huid en kunnen leiden tot de vorming van harde, witte kalkachtige bulten. Deze kristalafzettingen, tophus genoemd, worden meestal gezien rond de oren en de strekpezen in handen en voeten. Urinezuurkristallen in de gewrichten kunnen verantwoordelijk zijn voor jichtaanvallen.
Wat zijn de waarschuwingssignalen van jicht?
Jichtaanvallen, vooral de eerste, lijken plotseling op te treden, maar zijn vaak het gevolg van maanden of zelfs jaren van ophoping van urinezuur in het bloed. Na een lange aaneengesloten periode van hoge niveaus van urinezuur kan het zich uit de bloedbaan verplaatsen en kristallen vormen in de gewrichten en zachte weefsels.
Jichtaanvallen worden vaak veroorzaakt doordat het immuunsysteem van het lichaam de urinezuurkristallen in de gewrichten en zachte weefsels aanvalt. Wanneer immuuncellen, neutrofielen genaamd, het gewricht binnendringen in een poging de urinezuurkristallen te verwijderen, treden ontstekingen, roodheid, pijn en zwelling op, met als gevolg wat bekend staat als een jichtaanval.
Urinezuurkristallen kunnen zich in veel gewrichten ophopen, maar jichtaanvallen komen het meest voor in de gewrichten van de onderste ledematen, zoals de knieën, de enkels en vooral de basis van de grote teen. Veel mensen hebben geen tekenen van hun aandoening tot hun eerste jichtaanval.
In ons dagelijks leven kunnen zich microtrauma's voordoen in ons lichaam en onze gewrichten, waardoor neutrofielen zich naar deze gebieden haasten om te helpen bij het genezingsproces. Als uw gewricht al een opeenhoping van urinezuurkristallen heeft, kan deze stormloop van neutrofielen die als onderdeel van het normale genezingsproces worden gestuurd, ook de urinezuurkristallen opsporen en beginnen te reageren om te proberen ze te verwijderen. Dit proces kan een jichtaanval uitlokken. Omdat deze microtrauma's vaak vaker voorkomen in de onderste ledematen en gewrichten, zijn deze gebieden vatbaarder voor een jichtaanval.
Andere risicofactoren voor een jichtaanval zijn infecties, een drastische verhoging van het urinezuurgehalte in het bloed - bijvoorbeeld na een eiwitrijke maaltijd, een avond met alcoholgebruik (vooral bier) of een periode van uitdroging.
Hoe wordt jicht gediagnosticeerd?
Voordat de diagnose jicht wordt gesteld, zal uw arts u vragen stellen over uw dieet en de medicijnen die u onlangs heeft gebruikt. Hij of zij zal willen weten :
- wanneer uw symptomen begonnen
- hoe lang ze duurden of hoe lang de aanvallen waren
- hoe intens ze waren
- welke gewrichten werden getroffen door de symptomen?
Een bloedtest kan het urinezuurgehalte meten, maar een verhoogd urinezuurgehalte wijst niet noodzakelijkerwijs op een jichtaanval. Tijdens een aanval kan uw arts u vragen om een bloedonderzoek. Hij of zij kan u vragen om een herhaling van het bloedonderzoek nadat de aanval voorbij is, om uw urinezuurspiegel tijdens en na de aanval te vergelijken.
Voor een bevestigde diagnose van jicht moet uw arts tijdens een jichtaanval een vochtmonster uit uw gewricht nemen. Daartoe zal hij of zij een naald in het aangetaste gewricht steken en een vloeistofmonster nemen.
Het monster wordt dan onder een microscoop onderzocht om na te gaan of neutrofielen actief proberen urinezuurkristallen te verwijderen. Als deze activiteit in het vloeistofmonster wordt waargenomen, kan uw arts de diagnose jicht bevestigen. Wanneer neutrofielen proberen kristallen te verwijderen, is er sprake van intracellulaire kristallen.
Hoewel het nemen van een vochtmonster de meest effectieve manier is om jicht te diagnosticeren, is dit niet altijd mogelijk of noodzakelijk, afhankelijk van uw situatie. Uw arts kan ook een vermoedelijke diagnose stellen op basis van een combinatie van tekenen, symptomen en testresultaten, zoals bloedonderzoek, röntgenfoto's en echo's.
Waarom is de behandeling van jicht zo belangrijk?
Indien onbehandeld, nemen de duur en de frequentie van jichtaanvallen toe en kan de ziekte zelfs chronisch worden. De voortdurende aanwezigheid van urinezuurkristallen in en rond het gewricht kan leiden tot vernietiging van het gewricht en de weke delen.
Wanneer patiënten de juiste behandeling en medische zorg krijgen, ontwikkelt de ziekte zich gelukkig meestal niet tot dit gevorderde stadium. De meeste mensen met chronische jicht kunnen de ziekte met medicijnen onder controle houden. Aanpassing van de levensstijl is een belangrijk onderdeel van de behandeling en kan opflakkeringen helpen voorkomen en beheersen. Vroegtijdige diagnose en behandeling kunnen het risico van blijvende gewrichtsschade verminderen en de frequentie en ernst van de aanvallen verminderen.
Hoe wordt jicht behandeld?
Er zijn drie belangrijke stappen om jicht te behandelen.
Stap 1: Behandel de actieve jichtaanval.
Stap 2: Het urinezuurgehalte in het bloed verlagen (indien nodig).
Stap 3: Voeg profylaxe toe als medicijnen worden gegeven om het urinezuurgehalte in het bloed te verlagen.
Tijdens een aanval
Als u een jichtaanval krijgt, neem dan deze stappen om de pijn en zwelling onder controle te houden:
- Breng ijs aan op het gewricht, til het op en geef het rust.
- Neem zo snel mogelijk colchicine, een ontstekingsremmer, of prednison, zoals aanbevolen door uw arts.
- Drink veel water en vocht. Vergeet niet dat alcohol, frisdrank of suikerhoudende dranken jichtaanvallen kunnen uitlokken, dus vermijd ze.
- Noteer de getroffen gewrichten, de intensiteit en het verloop van de pijn, en de duur van de aanval.
- Maak een afspraak met uw arts voor een beoordeling.
- Vermijd stress zoveel mogelijk. Extra stress kan een jichtaanval verergeren. Overweeg het gebruik van ontspanningstechnieken, zoals mindfulness meditatie, om de reactie van uw lichaam op pijn te helpen reguleren.
Er zijn veel huismiddeltjes tegen jicht: Jicht huismiddeltjes.
Koude- en warmtebehandeling
Koud
Het gebruik van koude kan de pijn tijdens een jichtaanval helpen verlichten. Koude vermindert de bloedstroom naar het letsel, wat de zwelling en ontsteking helpt verminderen. Koude mag echter niet langer dan 20 minuten achter elkaar worden toegepast. In het algemeen is het raadzaam om 20 minuten lang koude toe te passen, gevolgd door een pauze van dezelfde duur. Leg altijd een beschermende laag (zoals een handdoek) tussen het cold pack en de huid.
Het gebruik van een commerciële of zelfgemaakte cold pack (zoals een zak gemalen ijs, ijsblokjes of bevroren groenten) kan helpen.
Koud is ideaal voor:
- de zwelling verminderen
- de pijn verminderen
- de bloedtoevoer naar een ontstoken gewricht verminderen
Warmte
Warmte mag niet worden gebruikt tijdens een jichtaanval, omdat het de symptomen kan verergeren. Tussen de aanvallen door zijn echter een warme douche of het aanbrengen van warme kompressen (zoals een kruik met warm water of kompressen voor de magnetron) effectieve manieren om de algemene pijn en stijfheid te verminderen.
Warmte is ideaal voor :
- verlichting van pijn en stijfheid
- verlichting van spierspasmen en stijfheid
- verbetering van het bewegingsbereik
BELANGRIJK: Pas geen warmte toe op een ontstoken gewricht - dit kan de symptomen verergeren.
Ontspanningstechnieken en copingstrategieën
Iemand met gesloten ogen mediteren in de natuurEffectieve copingstrategieën kunnen u helpen het evenwicht in uw leven te bewaren, uw jichtklachten onder controle te houden en optimisme te cultiveren. Het ontspannen van de spieren rond een pijnlijk gewricht vermindert de pijn die u voelt, hoewel het niet altijd gemakkelijk is om te ontspannen als u pijn heeft. Jichtaanvallen kunnen zeer pijnlijk zijn, maar er zijn technieken die u onder de knie kunt krijgen om u te helpen uw geest te heroriënteren en uw spieren te ontspannen tijdens een pijnlijke aanval.
Visualisatietechnieken, zoals je voorstellen dat een brandend gevoel wordt gedoofd door koud water of je concentreren op hoe je pijn zou kunnen voelen, kunnen ook helpen je aandacht van de pijn zelf af te leiden en je helpen je ervaringen van pijn of ongemak te herkaderen.
Andere te overwegen technieken zijn mindfulness meditatie, diepe ademhalingsoefeningen of luisteren naar een podcast, luisterboek, ingesproken ontspanningsoefeningen of rustgevende muziek.
Een van de sleutels tot het ontwikkelen van ontspanningstechnieken is het beoefenen van de technieken waar u zich het beste bij voelt, zelfs wanneer u geen pijn voelt. Dit kan bijzonder nuttig zijn voor vormen van meditatie en visualisatie.
Verlaging van het urinezuurgehalte in het bloed
Na een eerste jichtaanval zal uw arts met u bespreken of u medicijnen kunt nemen om het urinezuurgehalte in uw bloed te verlagen. Uw arts zal de volgende aanwijzingen in overweging nemen om hem of haar te helpen deze beslissing te nemen:
- Twee of meer jichtaanvallen binnen 12 maanden
- Geschiedenis van nierstenen
- Chronisch nierfalen
- Boterosie op röntgenfoto's
- Aanwezigheid van tophus (urinezuurkristallen onder de huid)
Om het urinezuurgehalte in uw bloed te verlagen, zal uw arts u willen helpen het volgende streefgehalte aan urinezuur in uw bloed te bereiken.
- Als u geen boterosie of tophus heeft, een urinezuurspiegel onder 360 µmol/l.
- Als er boterosie of tophus aanwezig is, moet het urinezuurgehalte lager zijn dan 300 µmol/l.
Urinezuurverlagende medicijnen
Uw arts kan u medicijnen voorschrijven om uw urinezuurgehalte in het bloed te helpen verlagen. Urinezuurverlagende medicijnen zijn bedoeld om toekomstige aanvallen van jicht te voorkomen en om te voorkomen dat de ziekte chronisch wordt.
Urinezuurmedicatie is vaak een langetermijnbehandeling, omdat het innemen en stoppen ervan een jichtaanval kan uitlokken. Uw arts kan wachten met het voorschrijven van dit soort medicatie om vast te stellen hoe vaak u jichtaanvallen heeft en of deze met andere behandelingsmogelijkheden onder controle kunnen worden gehouden. Als u twee of drie aanvallen per jaar hebt, kan uw arts deze medicatieoptie met u overwegen.
Omdat het starten van een urinezuurmedicijn ook een jichtaanval kan uitlokken, zal uw arts waarschijnlijk een ander medicijn voorschrijven, meestal een NSAID of colchicine, dat de eerste paar maanden dagelijks moet worden ingenomen om verdere jichtaanvallen te helpen voorkomen terwijl uw lichaam zich aanpast aan het gebruik van een urinezuurmedicijn.
Wanneer u begint met een urinezuurverlagend geneesmiddel, ziet u misschien niet onmiddellijk de voordelen. In sommige gevallen duurt het jaren voordat de streefwaarde voor het urinezuur is bereikt en de urinezuurkristallen in de gewrichten en zachte weefsels zijn verdwenen.
De veiligste manier is te beginnen met natuurlijke geneesmiddelen zoals Curcuma of Boswellia, die uw beste bondgenoot zullen zijn.
Je kunt ze hier in een pakje bestellen: Fyron G1 + G2.
of apart:
