Een recent artikel in de National Press, over de geweldige manier waarop de ouders van een vermoorde man op deze vreselijke tragedie reageerden, deed mij stilstaan. In plaats van zijn, nog niet opgepakte, moordenaars te veroordelen en op te roepen tot vergelding, namen ze een heel ander standpunt in. Ze schreven dat ze zijn moordenaars vergaven! Kunt u het zich voorstellen? Kunt u, een paar dagen nadat een bende overvallers uw zoon op brute wijze heeft vermoord, de media toespreken en zeggen dat u hen vergeeft? Gelukkig ben ik nooit in zo'n vreselijke situatie geweest, maar ik denk dat ik grote moeite zou hebben om hetzelfde te doen.

Vergeving

Het kan een lovenswaardig idee zijn, maar is het echt mogelijk? Maar wat zijn de keuzes? Haat, wrok, zelfs wraak! Hoe kan dat de persoon die ik heb verloren of mijzelf helpen? Ik heb eens een bericht gelezen dat zei: als we niet vergeven, veroordelen we onszelf tot een levenslange gevangenisstraf naast degenen tegen wie onze woede is gericht! Als dat je niet tegenhoudt, denk dan eens na over de gevolgen. Er komt steeds meer bewijs naar buiten over de zelfvernietigende effecten van negatieve emoties.

Ons immuunsysteem wordt onderdrukt en onze bloeddruk verhoogd, en dat is nog maar het begin. Misschien zou het vasthouden aan deze gevoelens een gezondheidswaarschuwing van de overheid moeten krijgen! Dus wat is vergeving? Het is toch zeker meer dan een intellectueel idee. Als we echt vergeven, moeten we dan niet op een bepaalde manier handelen? Ik heb erover nagedacht en het lijkt erop dat "loslaten" de kern is van vergeving. Ik heb vaak meegemaakt dat familie en vrienden zeggen dat ze een vriend of geliefde een enkele belediging of kleinigheid vergeven, en er vervolgens bij elke gelegenheid over blijven praten met iedereen die maar wil luisteren!

Schuldgevoel

Dit voelt voor mij niet als vergeving! Tot nu toe heb ik het gehad over vooringenomenheid tegenover anderen, maar hoe zit het met de toepassing ervan op onszelf! Schuld is iets wat we allemaal wel eens gevoeld hebben, maar het lijkt mij dat het puur het product is van te weinig zelfvergeving. Als we onszelf blijven slaan voor een slechte beslissing in het verleden, hoe kan dit ons dan helpen? Zeker, we moeten de les leren en doorgaan. OK, nu denk je misschien: ik moet echt vergeving oefenen, maar ik weet niet hoe.

Maak je geen zorgen, je bevindt je in goed gezelschap. Er zijn veel verschillende oefeningen en benaderingen van vergeving en we hebben niet de tijd om ze hier allemaal te behandelen, maar ik zal er één delen die ik bijzonder nuttig vind. Deze komt uit de oude Hawaiiaanse genezingstraditie, genaamd Hoona. Stel je in gedachten een podium voor.

Nodig nu één voor één iedereen die je kwaad, belediging, teleurstelling, pijn of wanhoop heeft aangedaan op dat punt uit. Neem de tijd en visualiseer iedereen zo gedetailleerd mogelijk. Stel je nu voor dat er een kabel uit je zonnevlecht komt, die jou verbindt met de persoon op het podium. Stel je voor dat je pure vergeving en liefde door die kabel naar beneden stuurt, en zie jezelf daarna de kabel doorsnijden en de verbinding met de ander terug laten trekken in jezelf. Voel het gevoel van bevrijding dat met deze actie gepaard gaat.

Conclusie

Sta de mogelijkheid toe dat je je nu of later op een nieuwe en betere manier opnieuw met deze persoon verbindt. Herhaal deze procedure voor iedereen die je wilt uitnodigen en vergeet niet dat je deze procedure ook bij jezelf mag doen! Vergeven is eenvoudig, maar het is niet eenvoudig! Ik denk dat de voordelen enorm zijn, maar we zullen het dagelijks moeten oefenen, te beginnen met onszelf. Als we genoeg oefenen wordt de procedure een gewoonte en kunnen we de voordelen in termen van betere gezondheid, betere relaties en veel meer energie repliceren.