Cukrzycę można w skrócie zdefiniować jako stan, w którym poziom cukru we krwi jest zbyt wysoki. Organizm potrzebuje pewnej ilości cukru we krwi, jednak u osób cierpiących na cukrzycę jego poziom jest znacznie wyższy niż wymagany. Cukrzyca typu I nazywana jest również cukrzycą młodzieńczą lub cukrzycą insulinozależną.
Układ odpornościowy
W tym rodzaju cukrzycy układ odpornościowy organizmu zniszczył zdolność trzustki do wytwarzania insuliny z jej komórek. Jak w większości przypadków zaburzeń odporności, organizm popełnia błąd gdzieś na początku i postrzega siebie (trzustkę i własne komórki beta produkujące insulinę) jako ciała obce. Układ odpornościowy rozpoczyna atak, aby wyeliminować zarazki, które w tym przypadku są w rzeczywistości bardzo potrzebnymi komórkami.
Cukrzyca typu II, z drugiej strony, jest znana jako cukrzyca nieinsulinozależna lub cukrzyca dorosłych, chociaż ostatnio ilość dzieci prezentujących cukrzycę typu II wzrasta w alarmującym i zdumiewającym tempie. W cukrzycy typu II, komórki pacjentów nie reagują na insulinę we krwi lub nie są w stanie jej prawidłowo rozpoznać i wykorzystać, gdy jest obecna. Obecnie leczenie obu typów cukrzycy jest ograniczone do bolesnych, zwykle codziennych, zastrzyków z insuliny lub leków przeciwcukrzycowych.
Dobrze wiedzieć
Pacjentom zaleca się również modyfikację diety, zwiększenie aktywności fizycznej oraz utrzymanie kontrolowanego ciśnienia krwi i poziomu cholesterolu. Rozważając głębiej przyczyny choroby, rozumiemy, że w przypadku obu typów cukrzycy mamy do czynienia z tym samym podstawowym pojęciem. Z jakiegoś powodu ciało zwróciło się przeciwko sobie, niszcząc i atakując - jak w przypadku cukrzycy typu I - lub przestało rozpoznawać własne komórki jako "ja" - jak w przypadku cukrzycy typu II.
Mechanizmem organizmu do komunikacji komórkowej i rozpoznawania są glikonutrienty, czyli formy glukozy, znajdujące się na zewnętrznej powierzchni każdej komórki ludzkiego ciała. Glikonutrienty pomagają każdej komórce rozpoznać innych jako "przyjaznych" i nie dać się zaatakować (cukrzyca typu I). Ponadto, są to słowa, za pomocą których komórki "rozmawiają" ze sobą i przekazują sobie wskazówki, np. "Jestem insuliną, wpuść mnie" (cukrzyca typu II).
Wniosek
Jeśli te glikonutrienty są uszkodzone lub nieobecne, komórki przestają być w stanie zrozumieć i komunikować się ze sobą i różne choroby, takie jak cukrzyca, mogą pojawić się u danej osoby. Nowe badania koncentrują się na wykorzystaniu glikonutrientów, aby pomóc pacjentom z cukrzycą. Kilka ostatnich badań 1, 2 wykazało, że przy użyciu suplementów glikokoncentratów, poziom glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu I i II może być zmniejszony. Oczekuje się, że przy dalszym stosowaniu uzupełniających składników odżywczych w diecie, mechanizmy naprawcze organizmu będą w stanie naprawić szkody wyrządzone przez chorobę, ucząc się, jak rozpoznawać i komunikować się między komórkami.
