Οι έρπητες πληγές προκαλούνται από έναν ιό, τον ιό του απλού έρπητα ή HSV. Υπάρχουν δύο τύποι του ιού του απλού έρπητα, γνωστοί ως τύπος 1 και τύπος 2. Ενώ και οι δύο τύποι μπορούν να προκαλέσουν έρπητα ζωστήρα, ο τύπος 1 είναι ο αριθμός που συνήθως ευθύνεται. Ο HSV τύπου 2 εντοπίζεται στον έρπητα των γεννητικών οργάνων και είναι πολύ πιο σπάνιος από τον HSV τύπου 1.

Το ξέρατε;

Ο HSV-1 είναι η συνήθης αιτία των κρυολογημάτων. Τα περισσότερα άτομα εκτίθενται στον HSV-1 μεταξύ των ηλικιών τριών έως πέντε ετών. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορεί κάποιος να μολυνθεί από τον HSV-1, μεταξύ των οποίων ένας από αυτούς είναι να έρθει σε στενή επαφή με κάποιον που έχει κρυολόγημα, να καταπιεί μολυσμένα υγρά που φτερνίστηκαν ή βήχτηκαν στον αέρα ή να έρθει σε επαφή με αντικείμενα που χρησιμοποίησε ή άγγιξε κάποιος που έχει κρυολόγημα. Παρόλο που τα περισσότερα άτομα μολύνονται με τον ιό HSV-1 νωρίς στη ζωή τους, δεν αποκτούν την πρώτη τους πληγή από κρυολόγημα παρά μόνο μετά την εφηβεία.

Μόλις κάποιος μολυνθεί με τον HSV-1, ο ιός παραμένει μαζί του για το υπόλοιπο της ζωής του. Ο HSV-2 δεν είναι τόσο συχνός όσο ο HSV-1. Προκαλεί κυρίως έρπητα των γεννητικών οργάνων. Ο HSV-2 συνήθως έχει επίδραση μόνο στα μέρη του σώματος που βρίσκονται κάτω από τη μέση ενός ατόμου, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει σε κάποιον έρπητα του κρυολογήματος. Μόλις ένας άνθρωπος μολυνθεί με τον HVS-1, μια ποικιλία πραγμάτων μπορεί να προκαλέσει έρπητα ζωστήρα. Ένα σοβαρό κρυολόγημα, μια περίπτωση γρίπης ή κάθε είδους διαταραχή που επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση των κρυολογημάτων. Εξαιρετικά σκασμένα ή ηλιοκαμένα χείλη μπορεί να αυξήσουν την προοπτική εμφάνισης κρούσματος έρπητα ζωστήρα. Οι γυναίκες που είναι έγκυες ή έχουν έμμηνο ρύση έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης έρπητα ζωστήρα.

Τελική σημείωση

Όμως οι κρυολογήματα δεν οφείλονται αποκλειστικά σε φυσικούς παράγοντες. Το συναισθηματικό στρες ή η παρατεταμένη αναστάτωση είναι ένα άλλο στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει σε ξέσπασμα έρπητα ζωστήρα. Ένα άλλο στοιχείο που έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο ξεσπάσματος είναι η σωματική καταπόνηση ή η κούραση. Όλοι αυτοί οι παράγοντες άγχους αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, γεγονός που δυσκολεύει τον οργανισμό να καταπολεμήσει το ξέσπασμα. Πολλά άτομα εμφανίζουν έρπητα ζωστήρα μόλις μερικές φορές στη ζωή τους, αλλά άλλοι τα εμφανίζουν πολύ πιο συχνά. Δεν υπάρχει θεραπεία για τις έρπητες ζωστήρες. Και με τόσες πολλές διαφορετικές αιτίες που οι άνθρωποι δεν έχουν κανέναν έλεγχο, η θεραπεία και η αντιμετώπιση από εκπαιδευμένους επαγγελματίες είναι συχνά οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να αντιμετωπιστούν τα ενοχλητικά ξεσπάσματα.