Hormonen zijn verantwoordelijk voor vrijwel elk proces in ons lichaam. Vanaf ongeveer 40 jaar neemt een aantal van onze hormonen af. Dit komt omdat we geprogrammeerd zijn om te sterven nadat we oud genoeg zijn om nakomelingen te krijgen. Nou raad eens, we leven momenteel twee keer zo lang.
Horonale factor
Dus wat kunnen we doen aan onze afnemende hormonen? Want als we niets doen, worden we oud. Kunnen we het stoppen? Ja, tot op zekere hoogte en dat is zeker de moeite waard. Ik ben er helemaal voor. De eerste stap is begrijpen hoe ze werken en wat ze voor ons allemaal doen. Zoek dan een uitstekende antiverouderingsarts die je hormonen kan testen en eventuele onevenwichtigheden kan corrigeren om je eigen veroudering te helpen vertragen. Het schildklierhormoon is enorm belangrijk.
Het regelt de stofwisseling van je cellen, houdt de bloeddruk op peil, regelt de bloedsomloop en moduleert de warmte. Als je het altijd koud hebt, laat dan je schildklierhormoon onderzoeken. Een dalend schildklierhormoon draagt bij tot een wazige geest, gewichtstoename, vermoeidheid, een hoog cholesterolgehalte en een slechte bloeddrukregeling. Het is vrij eenvoudig te behandelen, dus laat je schildklierfunctie controleren zodat het je veroudering niet versnelt.
Let op.
Als je hypothyreoïdie corrigeert, voel je je zo energiek en levendig, dat je je afvraagt hoe je het zo lang hebt uitgehouden. Het is het onderzoeken waard. Een ander hormoon dat veroudering beïnvloedt is oestrogeen. Oestrogeen wordt het jeugdhormoon genoemd omdat het de huid er jong laat uitzien. Het bevordert de collageenproductie en andere elementen van de lederhuid en houdt de epidermale dikte op peil. Door de afname van progesteron en oestrogeen lijken meisjes na de menopauze snel te verouderen.
Vervanging van de hormonen is eenvoudig (gehoord van HRT?). Sommige individuen kunnen echter risicofactoren hebben die met een arts moeten worden besproken. Als u ooit kanker van uw vrouwelijke delen hebt gehad, of als deze kanker bij uw dierbaren voorkomt, bent u misschien niet acceptabel voor HRT. Na de menopauze verliezen we botdichtheid. Dat komt omdat het bijschildklierhormoon en de Calcitonine afnemen en dat zijn de hormonen die het calcium in je botten houden.
Denk aan
Deze effecten kunnen worden vermeden door calcium, vitamine D en calcitriol in te nemen, maar bespreek dit met uw arts. U kunt ook af en toe uw botdichtheid laten controleren. Lichaamsbeweging helpt ook om het calcium in uw botten te houden. Afname van botdichtheid komt niet alleen voor bij oude mannen en vrouwen. Ik heb veel vreselijke breuken gezien bij vrouwen van 50 jaar door letselmechanismen die bij een jonger meisje geen breuk zouden hebben veroorzaakt. En het laatste wat je nodig hebt is een breuk.
Je kunt misschien niet werken, niet sporten, je niet verplaatsen, niet rijden. Misschien maandenlang. Die traagheid kan leiden tot andere gezondheidsproblemen en zo. Serieus, zorg voor je botten. Twee hormonen die na verloop van tijd een ravage aanrichten in het lichaam zijn Adrenaline en Noradrenaline. Deze jongens zijn dodelijk, maar paradoxaal genoeg worden ze verondersteld ons te redden van een levensbedreigend scenario. Ze helpen ons in "vecht of vlucht" situaties, maar die hebben we niet echt vaak in ons hedendaagse leven.
Ze verhogen onze hartslag en bloeddruk en leiden de bloedstroom af van niet-vitale organen (darmen, maag, lever enz.) naar de kritieke organen (hersenen, longen en hart) en naar onze skeletspieren. Ze verhogen ook de bloedsuikerspiegel. Dit garandeert dat wanneer het tijd is om te staan en te vechten of te rennen voor je leven, we energie en zuurstof hebben op alle juiste plaatsen (onze benen, armen, hart, longen en hersenen).
Stressfactor
Dit wordt een Stress Reactie genoemd en het is geweldig voor een levensbedreigende aandoening, maar hoeveel van die heb je onlangs gehad? Weet je dat iedereen altijd zegt dat druk slecht voor je is? Dit is waarom. We hebben talloze stressfactoren in ons dagelijks leven, waardoor onze geest waarneemt dat we bedreigd worden en de Stressrespons inschakelt. Het resultaat is een voortdurende circulatie van adrenaline en noradrenaline, met als gevolg een verhoogde bloeddruk, hoge bloedsuikerspiegel en een overbelast hart - een recept voor falen.
Diabetes. Hartaanvallen. Beroertes. De absolute pits. Wat doe je daaraan? Nou, dat gaat over ontstressen, een heel ander onderwerp en er is al meer dan genoeg informatie voorhanden zonder dat ik daar nog iets aan toevoeg. Ik hoop alleen dat als je echt begrijpt hoe druk je doodt, het niet zomaar een willekeurig idee is, maar een goed stuk informatie dat je motiveert om je stress onder controle te houden. Heb je genoeg van hormonen? Ik ook. Maar er is er nog een die opgemerkt moet worden, want gebrek eraan kan een killer zijn en zal 20/30/40 jaar van je leven afhalen en het zal een ellendige vermindering zijn.
Insuline
Heb je het geraden? Ja, het is insuline. Arme insuline krijgt een slechte naam, maar de waarheid is dat het niet de schuld is van insuline. Zijn enige doel in het leven is om glucose naar de cellen te brengen. Alle cellen hebben suiker nodig. Het is de brandstof voor ons lichaam en alle metabolische processen vertrouwen erop. Maar als we niet genoeg insuline hebben, onze cellen resistent zijn tegen insuline, kan glucose niet in onze cellen komen en blijft het alleen maar rondzwerven in onze bloedstroom waar het veel schade aanricht. Glucose is een enorme molecule en onze bloedvaten houden niet van te veel grote moleculen. Het is slecht voor de binnenste laag of endotheel.
We willen dat onze bloedvaten in goede conditie zijn, zodat ze energie en zuurstof kunnen leveren aan alle cellen van ons lichaam. Als onze kleine bloedvaatjes beschadigd raken, pakken ze zich op en sterven ze af (slecht. Als deze plaques scheuren, kunnen ze het bloedvat blokkeren. Onze eigen bloedplaatjes kunnen zich ter plaatse haasten om de schade van de plaque te herstellen en veel meer schade aanrichten door een stolsel te vormen dat de verstopping veel erger maakt. Hartaanval. Beroerte. Een van de gevolgen van te veel suiker in het bloed is dus beschadigde bloedvaten in ons hele lichaam. Dit gebeurt langzaam, zodat we het niet eens merken tot het kwaad is geschied. En er gebeurt iets ergs.
Houd in gedachten
Het andere gevolg van te veel suiker is glycatie. Glycatie is wanneer de suiker reageert met de aminozuren in onze eiwitten (we zijn gemaakt van eiwitten) waardoor ze worden aangetast. Dit is heel duidelijk te zien aan de huid van een slecht gecontroleerde diabeet. De glycatie breekt de eiwitten in de lederhuid af, waardoor de huid verslapt en rimpels krijgt. Te veel glucose kan elk weefsel in ons lichaam beschadigen. Waarom gebeurt dit dan? Ofwel geen insuline (diabetes type I), ofwel niet genoeg insuline en de insuline die we wel hebben, verliest zijn vermogen om de glucose naar de cellen te laten stromen (diabetes type II).
Het is diabetes type II die meestal op middelbare leeftijd begint en bijdraagt aan onnoemelijk veel verval en wanorde. Waarom krijgt de insuline geen toegang tot de cellen om de glucose binnen te laten? Dit heet insuline resistentie en is te wijten aan twee dingen. Overgewicht en onvoldoende lichaamsbeweging (Doh!) . Ik weet het. Ik weet het. Je haat dit deel. Maar als je overtollig vetweefsel hebt, vooral rond de buik, trekken ingewikkelde interacties in het vetweefsel immuuncellen naar het gebied en veroorzaken laaggradige chronische ontstekingen.
Aangenomen wordt dat deze ontsteking kan leiden tot de ontwikkeling van insulineresistentie. Maar het goede nieuws is, dat wanneer je sport, je spieren veel suiker nodig hebben, zodat insuline en suiker gelukkig samenwerken om in de behoefte te voorzien. Dit maakt je cellen ontvankelijker voor insuline. En die ontvankelijkheid wordt een normale zaak. Als je nooit beweegt, vergeten je cellen hoe ze met insuline moeten samenwerken om de suiker binnen te laten en krijg je insulineresistentie. En diabetes type II. Er zijn verschillende hormonen die afnemen als je ouder wordt. Een voorbeeld is melatonine, het slaaphormoon. Cortisol, dat je energieniveau verhoogt en je stressbestendigheid verhoogt. Dan is er nog DHEA. Dit hormoon is de fontein van de jeugd. Sommige hormonen kunnen worden vervangen en andere niet. Sommige zijn erg duur, zoals DHEA.
Eindnoot
Terwijl Thyroxine en Melatonine heel betaalbaar zijn. Doe wat onderzoek. Ontdek meer over je hormonen. Bezoek je arts met tenminste enige kennis van zaken en zie hem worstelen om niet met zijn ogen te rollen! Hormonen zijn van levensbelang. Ze zorgen ervoor dat alles in ons lichaam gebeurt. Het is dus niet verwonderlijk dat wanneer ze in de vijftig beginnen af te nemen, ons leven in duigen valt. De meesten van ons werken nog en zorgen voor een huishouden.
De kinderen mogen dan weg zijn, maar de ouders lijken ze te vervangen. We hebben veel te doen. Een hypotheek af te lossen. Mensen die ons nodig hebben. Mogelijk een carrière in volle gang. We willen ons lichaam uitvoeren. Er is geen tijd voor ziekte. Slechte slaap. Slechte concentratie. Futloosheid. Gebroken botten. Het is de moeite waard om je hormonen te onderzoeken. Je huisarts of een antiverouderingsarts kan de belangrijkste onderzoeken en manieren aanbevelen om je hormoonsysteem te stimuleren. Kijk ernaar. Pers elke druppel uit je lichaam. Uit jouw leven. Je hebt nog een lange weg te gaan. Het zal aangenamer zijn als het voertuig spint.
