De ziekte van Crohn is een ontstekingsziekte die vooral de dunne en dikke darm aantast, maar ook in andere delen van het spijsverteringskanaal kan voorkomen. De aandoening is genoemd naar een Amerikaanse gastro-enteroloog, Burrill Crohn, die als eerste de ziekte heeft beschreven. De ziekte van Crohn treft meestal mensen in hun tiener- of twintigerjaren, maar er zijn gevallen bekend waarin patiënten pas op latere leeftijd door de ziekte zijn getroffen.

Symptomen

De symptomen en de ernst van de ziekte verschillen van persoon tot persoon. Op dit moment zijn er geen geneesmiddelen die de ziekte van Crohn kunnen genezen. De meeste patiënten ervaren perioden van terugval gevolgd door perioden van remissie die maanden of zelfs jaren kunnen duren. Tijdens remissies nemen de symptomen zoals buikpijn, diarree en rectale bloedingen af. De verbetering van de symptomen wordt vaak veroorzaakt door geneesmiddelen op recept of een operatie.

Er zijn gevallen, waar zonder therapie, de ziekte van Crohn in remissie gaat. Niemand weet waarom. Het doel van de therapie is tot een remissie te komen, deze te behouden, de bijwerkingen van medicijnen tot een minimum te beperken en de algemene levenskwaliteit van het individu te helpen verbeteren.

Anti-inflammatoire

De geneesmiddelen voor de behandeling van de ziekte van Crohn omvatten ontstekingsremmende middelen zoals de 5ASA-verbindingen, corticosteroïden, lokale antibiotica en immunomodulatoren. De geneesmiddelen voor de ziekte van Crohn omvatten ontstekingsremmers die bedoeld zijn om de ontsteking van de darmen te verminderen, net zoals geneesmiddelen tegen artritis de ontsteking van de gewrichten verminderen. 1. 5-ASA-verbindingen zoals sulfasalazine (Azulfidine) en mesalamine (Pentasa, Asacol, Dipentum, Colazal, Rowana klysma, Canasa zetpil) worden rechtstreeks op het ontstoken weefsel gebruikt.

Sulfasalazine is een prodrug die in ingenomen vorm niet werkzaam is. Het wordt afgebroken door bacteriën in de dikke darm, waarbij twee bijproducten ontstaan: 5-aminosalicylzuur (5-ASA) en sulfapyridine. Niemand is er zeker van dat deze bijproducten verantwoordelijk zijn voor de werking van azulfidine. Het 5-ASA staat bekend om zijn therapeutisch voordeel, hoewel niet duidelijk is of sulfapyridine enig bijkomend voordeel biedt. 5-aminosalicylzuur en sulfapyridine werken als ontstekingsremmers die de ontsteking in de dikke darm behandelen.

Immuunsysteem onderdrukker

De werkzaamheid wordt toegeschreven aan het lokale effect op de darm, maar er zijn ook enkele gunstige systemische immuunsuppressieve effecten. Maar zoals elk medicijn is 5-ASA niet zonder bijwerkingen. Sommige van de bijwerkingen zijn zeer frequente gastro-intestinale stoornissen. Misselijkheid, braken, maagklachten en anorexia komen bij ongeveer één op de drie patiënten voor.

Ook duizeligheid kan tijdens de behandeling optreden, maar zou weinig zorgwekkend moeten zijn, tenzij het aanhoudend wordt. Daarnaast zijn er enkele minder vaak voorkomende bijwerkingen zoals een daling van het aantal witte bloedcellen of een soort bloedarmoede die vaker voorkomt bij patiënten met artritis. De kans op het ontwikkelen van deze bijwerkingen is ongeveer 6 op de 10.000 patiënten. Andere zeldzame, maar mogelijke bijwerkingen zijn koorts, bleke huid, keelpijn, vermoeidheid en ongewone bloedingen of blauwe plekken. Als u een van deze bijwerkingen opmerkt, wordt u waarschijnlijk van het geneesmiddel afgehaald.

Bijwerkingen

Bijkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn, allergische reacties en lichtgevoeligheid.

  • Deze bijwerkingen vereisen medische verzorging, omdat allergische reacties kunnen leiden tot slikproblemen, blaarvorming, vervellen, verslapping van de huid, pijnlijke gewrichten en spieren, naast ongewone vermoeidheid of zwakte.
  • Corticosteroïden werken systematisch zonder dat direct contact met het ontstoken weefsel nodig is. Deze medicijnen worden gebruikt om ontstekingen in het hele lichaam te verminderen. Deze medicijnen hebben ook aanzienlijke, en gevaarlijke bijwerkingen als ze gedurende langere tijd worden ingenomen. Uw arts kan u hierover het beste adviseren. Er zijn nieuwe soorten topische corticosteroïden die rechtstreeks op het ontstoken weefsel worden aangebracht. Deze nieuwe geneesmiddelen hebben minder bijwerkingen dan de systematische corticosteroïden.
  • Antibiotica zoals metronidazol (Flagyl) en ciprofloxacine (Cipro). Deze geneesmiddelen verminderen de ontsteking door onbekende mechanismen. Metronidazol is doeltreffend bij het doden van anaërobe bacteriën, naast bepaalde parasieten.

Bacteriën

Anaërobe bacteriën zijn enkelvoudige mobiele organismen die in zuurstofarme milieus leven en ziekte veroorzaken in de darm, de lever en het bekken. Wat parasieten betreft, zijn giardia lamblia en ameba parasieten die bij veel patiënten buikpijn en acute diarree veroorzaken. De metronidazol blokkeert enkele van de celfuncties van deze parasieten, wat tot hun uitroeiing leidt.

Ernstige bijwerkingen van metronidazol zijn zeldzaam, maar omvatten epileptische aanvallen en beschadiging van de zenuwen, wat gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen veroorzaakt. Als u deze bijwerkingen krijgt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts, u zult dan willen stoppen met het innemen van dit geneesmiddel. Als u vermoedt dat u de ziekte van Crohn heeft, moet u eerst overleggen met uw huisarts voordat u andere maatregelen neemt. Zorgvuldige controle en diagnose zijn het geheim om comfortabel te leven met de ziekte van Crohn.